Poen de Wijs

Het werk van Poen de Wijs heeft zich ontwikkeld van abstract naar realistisch en de eerste realistische aquarellen dateren van 1977. Sindsdien heeft hij een oeuvre opgebouwd van meer dan 800 werken, aanvankelijk in aquarel, daarna in olieverf en vanaf 1999 in acrylverf. Tevens heeft hij 30 oplagen in steendruk (lithografie) gemaakt. Met zijn eerste realistische aquarellen werd Poen de Wijs bekend in Nederland, vooral doordat deze voor platenhoezen van de band Flairck werden gebruikt. Met zijn tentoonstellingen bij galerie Steltman in Amsterdam (van 1979 tot 1989) vestigde hij definitief zijn naam.

In een periode (tweede helft van de vorige eeuw) waarin het abstracte, experimentele schilderen op een hoogtepunt was, bleken de reacties op zijn werk sterk uiteenlopend. Er waren toen niet veel galeries die realistisch werk toonden en voor- en tegenstanders schreven zeer verschillend. Vanaf 1990 werden zijn tentoonstellingen georganiseerd door galerie De Twee Pauwen in Den Haag en galerie Bonnard in Nuenen. Internationaal kwamen tentoonstellingen en presentaties in onder andere Indonesië, Duitsland (Frankfurt en Jade), Zwitserland (Interlaken en Bazel), Kenia (Nairobi), USA (Chicago en New York), Oostenrijk (Innsbruck) en Spanje (Madrid). Poen de Wijs schilderde veel thematisch: zijn liefde voor klassieke muziek kwam tot uiting in het thema “Alma Musica”(1993). In “A Kenyan Holiday” (1995) en “De kleren van de Geisha” (2000) werden zijn liefde voor reizen en andere culturen in zijn werk geïntegreerd. Het theater als thema is zichtbaar in “Prima Vista, Mini en Maxi in portret” (2002) en “Momenten” (2011). Een ander thema dat in het werk van Poen de Wijs steeds terugkeert is kinderen uit diverse culturen: “Kinderspel” (2011).

Poen de Wijs heeft zichzelf nooit beperkt tot een en dezelfde schildertechniek of schuwde daarin te experimenteren, integendeel, hij experimenteerde voortdurend en ontdekte nieuwe technieken, mogelijkheden en toepassingen. Hij heeft oude schildertechnieken bestudeerd en beoefend om deze te integreren in de nieuwe mogelijkheden. Zo is zijn realistische stijl geëvolueerd door de veranderingen in het toepassen van schildermaterialen. In 1999 stopte Poen de Wijs met olieverf en schakelde over op acryl. Een nieuwe ontwikkeling in zijn werk is het gebruik van metallic verven in acryl. Hij brengt laagjes goud, zilver of koperverf aan over een deel van de onderschildering. Een toeschouwer ziet twee volledig verschillende voorstellingen, afhankelijk van de hoek waarin men het kunstwerk bekijkt. Dit metallic effect geeft een bijna driedimensionaal effect.

Terug naar kunstenaars