Linda Verkaaik

Linda Verkaaik (1956) studeerde aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Utrecht, afdeling beeldhouwen en emaille en later aan de afdeling beeldhouwen van de Rijksacademie in Amsterdam. Ze heeft in de loop van haar carrière vele opdrachten gekregen van particulieren, overheden en bedrijven. Daarnaast maakt ze installaties voor landschappelijke projecten en heeft ze tentoonstellingen in binnen- en buitenland.

De beelden van Linda zijn gracieus en rank, maar tegelijkertijd ook krachtig van vorm en inhoud. Het fijne, subtiele van de vormen gaat samen met een symboliek die vertelt over leven en dood, over samenleven en beleven en over verbinding. Een kenmerk van haar werk is dat Linda vaak verschillende materialen combineert, zoals brons met emaille en glasmozaïek of staal met gekleurd acrylaat, papier en doek. Juist door die combinaties worden de anders zo stevige en stoere beelden van brons en staal kwetsbaar en gevoelig. Omdat ze haar beelden gelaagd opbouwt, ogen de vormen luchtig en licht.

Linda werkt zowel twee- als driedimensionaal. Naast het vrije werk en werk in opdracht worden ook tijdelijke landschappelijke projecten uitgevoerd in multi media.
Het tweedimensionale werk bestaat uit wandpanelen van metaal: zink, messing, koper, met kleuraccenten van emaille, zilver of goudfolie en oxides.
Het driedimensionale werk bestaat uit beelden, voornamelijk plastische reliëfschillen van brons, electrolytisch koper, ijzer. Eveneens met kleuraccenten van emaille, oxides of mozaiek.
Haar werk is ontstaan vanuit een fascinatie voor vervlogen tijden van grootsheid en mystiek. Geïnspireerd door o.a. middeleeuwse ruïnes en opgravingen uit de oudheid, confronteert Linda Verkaaik ons vaak met schijnbaar kleine gebeurtenissen in een grote mythische wereld van ongekende menselijke mogelijkheden waarmee ons kontakt misschien vervaagd, maar zeker niet is verbroken.

“Mijn werk heeft zich van een beeld op een sokkel in de richting van ‘gebruiksfunctie’ ontwikkeld. Dit gegeven geeft het beeld een functie en de functie een verhaal. Het verhaal blijft wel het uitgangspunt voor de vorm.

De theatrale landschappelijke tijdelijke projecten leveren inhoudelijk materiaal op voor de permanente architecturale ontwerpen. Een soort kruisbestuiving. Ook in de permanente ‘beelden’ ben ik op zoek of ik met licht, geluid en beweging kan werken, niet op een toegevoegde manier, maar vanuit een natuurlijk gegeven, zoals zon-schaduw, reflectie, tijd van de dag, gelaagdheid. Voor mij moet een beeld zijn zoals een huis (dat vloer, wand en plafond moet invullen), als een dag (die verandert met het licht), als het leven zelf (waar ieder zijn verhaal in kan vinden).”

website: www.lindaverkaaik.nl

Terug naar kunstenaars